Алдарт жүжигчин Ричард Гирээс нэгэн сэтгүүлч ингэж асуужээ: - Та Аз жаргалын тухай бидэнд хэлээч?
Тэрээр хэсэгхэн бодол болсноо - Таны асуултанд хариулахын тулд юуны түрүүнд зовлонгийн тухай ярих хэрэгтэй. Хүн зовлонгоо эхлээд бодол дотроо бүтээдэг. Түүндээ уусан ууссаар амьдрал нь тэр чигээрээ зовлон болон хувирна. Намайг хүүхэд байхад миний найзад маш гоё ундаг дугуй байлаа. Харин надад жирийн л дугуй байсан. Би өдөр бүр тэр дугуйг авах юмсан гэж шанална. Гэтэл нэгэн бяцхан уралдаанд би түрүүлсэн юм.
Найз маань санаа алдсанаа - Би чиний дугуйтай байсан бол түрүүлэх л байлаа гэж хэлж билээ. Тухайн үед би их гайснаа санадаг юм. Тэр ч бас минийх шиг дугуйтай болохыг хүсдэг байж! Юу гэх гээд байна вэ? гэхээр хүн өөрт байхгүй зүйлдээ шаналж, зовж, гуниглаж хайран цаг хугацааг алддаг. Тэгэхээр өөртөө байгаа зүйлдээ л сэтгэл хангалуун байх нь аз жаргалын эхлэл юм. Харин өөрт байгаа зүйлсээ бусадтай хуваалцах нь аз жаргалын мэдрэмж юм. Энэхүү мэдрэмжээ мөрөөдөл болгох нь Амжилт юм гэж би хувьдаа боддог. Эцэст нь хэлэхэд энэ хорвоогоос хэн ч амьд буцахгүй шүү дээ... гэжээ.
