Ойрын өдрүүдэд нийгмийн халуун сэдэв болоод буй хүүхдийн мөнгийг Улсын Их Хурлаас халамжийн үйлчилгээ болгож зорилтот бүлэгт чиглүүлэх зорилгоор “Нийгмийн халамжийн тухай хуульд нэмэлт оруулах тухай” хуулийг өнгөрсөн оны арваннэгдүгээр сарын 11-ний өдөр баталсан.
Мөн энэ оны Төсвийн тухай хуульд хүүхдийн мөнгийг 1139.2 мянган хүүхэд буюу
нийт хүүхдийн 91 хувьд 100 мянган төгрөгөөр үргэлжлүүлэн олгохоор тооцон 1367.0 тэрбум төгрөгийг тусгаснаар хүүхдийн мөнгөн тэтгэмжид хамрагдах эсэхийг өрхийн амьжиргаанаас шууд хамаарч үнэлж дүгнэхээр болсон.
Хэрвээ танай өрхийн нэг жилийн цалингийн орлого 50 сая төгрөгөөс дээш бол таны хүүхэд “хүүхдийн мөнгөн тэтгэмж”-ийг авах шаардлагагүй хангалуун амьдралд өсөж торниж байна гэдэг далд мессежийг ил ялгаварлан гадуурхалтаар төр засаг иргэддээ өгөв.
Түүгээр зогсохгүй төсвийн хэмнэлтийн жил гэж тодотгоод байгаа ч 19 их наяд төгрөгөөс 200 орчим тэрбум төгрөг хэмнэж буй Засгийн газар өөрсдөөсөө биш Монгол Улсад дундаж хэмжээнд амьдарч, хөдөлмөрлөж байгаа өрхийн хүүхдүүдийн мөнгөнөөс бага гэж гололгүй хэмнэлтээ хэмлээд эхэлчих вүү. Эсвэл боломжтой өрхийн хүүхдийг хүүхэд биш “феодал” мэт үзэв үү.
Үгүй гэхэд “хүүхдийн мөнгийг 30 хувь нь хадгаламждаа хийгээд байгаа болохоор боломжтой айл өрх гэж үзнэ” гэсэн Сангийн сайдын үгийг ард иргэд байтугай Б.Жавхлан сайд өөрөө ойлгосон болов уу гэдэг эргэлзээтэй. Дээр нь гуравхан сая гаруй хүн амтай улсын бүртгэлийн эмх цэгц нь хаанаа явааг Цахим хөгжлийн сайдын “Би өөрөө улсын бүртгэлд 7 хүүхэдтэй болсон байна” гэсэн мэдэгдэл нь мөн бүрэн дүүрэн илтгэх биз.
Дурдаад байвал дуусашгүй олон асуудалтай энэхүү өндөр орлоготой 9 хувь хэмээж заагласан шийдвэр эцэстээ ес биш 20, 30 хувьд олгогдохгүй болж бодит 9 хувиа ч тодорхойлж чадахгүй байдалд хүрээд буй.
Хүүхэдгүйг хүүхэдтэй, орлогогүйг орлоготой, хүүхэдтэй дээр нь нэмж хүүхэдтэй болгож буй энэ завхрал эцсийн дүндээ хэний, хаанахын ашиг сонирхол вэ гэдэг асуулт хэвээр үлдэж байна.
Уг нь Үндсэн хууль буюу эцэг хуульд захирагддаг ардчилсан Монгол Улсад бүх зүйл хууль дор захирагдаж, зохицуулагдаж явах ёстой.
Гэтэл шийдвэр гаргагч иргэдийн төлөөлөл болсон хүмүүс Үндсэн хуулиа зөрчсөн шийдвэр, журам баталж Хүний эрх, эрх чөлөө, Хүүхдийн эрх огтоос хамааралгүй мэт авирласаар бас ялгаварласаар.
Дахин сануулахад Хүний эрх, эрх чөлөө, Хүүхдийн эрхийн тухай конвенц, Хүүхдийн эрхийн тухай хуульд зааснаар
